کد مطلب:2824 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

بعضي كارهاي ناشايست از پدرم سر مي زند كه خيلي از آن ها ناراحت مي شوم، ولي نمي توانم به پدرم حرفي بزنم. به همين خاطر متحمل فشارهاي زيادي مي گردم. لطفاً بگوييد چه بايد بكنم؟

از اين كه مشكلتان را براي مانوشتيد و ما را امين دردها و مسائل خويش دانستيد، خدا را شكر ميكنيم. اما از اين كه مي بينيم ناراحتي هايي در زندگي داريد، متأسف و نگران هستيم و دعا مي كنيم خداوند هر چه زودتر آرامش را به خانوادة شما بازگرداند.

مسئله اي كه شما براي ما نوشته ايد، چندان پر اهميت نيست؛ يعني اگر در مقايسه با مشكلات و مصائب ديگران قرارش دهيد، مي بينيد كه اصلاً لاينحل نيست. همين قدر جاي شكر دارد كه مادر شما صبر و تحمل از كف نداده و مشغول زندگي است، وگرنه ابعاد مسئله پيچيده تر و بغرنج تر مي شد.

با وجود اين، لطف كنيد از آن جا كه در مورد حل مسئلة پدرتان، مادر شما نقش مهمي دارد، ايشان را تشويق به نوشتن نامه اي براي اين واحد كنيد تا بتوانيم با همفكري شما و مادر گرامي تان به اميد خدا مشكل را حل كنيم. بنابراين، قسمت مهمي از كار، به ارتباط مادر شما با اين مركز يا ديگر مراكز مشاورة خانواده بستگي دارد. اما در مورد شما:راهي كه فعلاً انتخاب كرده ايد، راه پر ثمري است، منتها بايد خيلي محتاط رفتار كنيد. بسياري از مشكلات خانواده كه در ابعادي كوچك يا بزرگ اتفاق مي افتد؛ ريشه هاي كوچك و كم اهميتي

دارند كه چه بسا از فرط خُودي به چشم نيايند. گاهي ناهنجاري ها ريشه در كودكي يا جواني فرد دارد. گاهي ناهنجاريها در دل خانواده شكل مي گيرد. گاهي نيز مسايل اقتصادي فرد را به انحراف مي كشانند. بعضي اوقات بي هويتي و احساس بيهودگي كردن رهنمون انسان به سوي انحطاط است. ولي بعيد نيست كه تمامي اين عوامل در انحراف جزئي يا كلي شخص دخيل باشند.

بدين ترتيب، برخورد با ناهنجاري فردي يا اجتماعي به سادگي امكان پذير نيست و نبايد در مود آن عجله نمود. در اين مورد راه اول اين است كه با فرد خاطي به عنوان يك بيمار برخورد كرد. البته نوعي بيمار روحي هست كه در عين اين كه مي تواند از جهت روحي دچار مشكل باشد، از جهت جسمي نيز مي تواند دچار بيماري هاي فراواني باشد.

درمان بيماري پنج شرط دارد:

1) طبيب حاذق،

2)داروي مفيد،

3)پرستار شفيق،

4)زمان كافي،

5)مريض مطيع.

در غير اين صورت، هرگز بيماري درمان نخواهد شد.

طبيب حاذق كسي است كه نوع و جنس بيماري را تشخيص مي دهد و با توجه به مقتضيات جسم و روح مريض براي مداواي او اقدام كند. داروي مفيد يعني دارويي كه زمان مصرف آن نگذشته باشد و به كار بيايد. در غير اين صورت چه بسا آن دارو كار را بدتر از پيش كند و به قول مولانا آب آتش را ممد شد همچو نفت؛ يعني آب به جاي آن كه آتش را خاموش كند، مثل نفت آن را شعله ورتر مي سازد. از نمونة اين داروهاي غير مفيد، برخوردهاي فيزيكي تند، زخم زبان و سركوفت، قهر و دعوا، احساسات به خرج دادن ، فرد را به بي غيرتي و هرزگي متهم كردن؛ خوبي هاي خود و بدي هاي او را ياد آور شدن است. تمامي اين حرف ها براي خجالت زده كردن طرف مقابل و احقاق حقوق از دست رفتة خويش بيان مي شود و هنر آن اين است كه فرد را از خواب غفلت بيدار مي كند، ولي متأسفانه خيلي اوقات كاملاً معكوس عمل مي كند.

پرستار شفيق نيز بسيار مهم است. در حقيقت كسي كه در طي بهبود بيمار او را گام به گام همراهي ميكند تا از مرض رهايي يابد، پرستار است كه نقش بسيار مهم وحساسي دارد.

شما با نوشتن اين نامه اولين گام را در اين باره برداشته ايد. اميدواريم بتوانيد با ايفاي تمام و كمال اين نقش ، مسئلة به وجود آمده را به خوبي و خوش مرتفع نماييد.

زمان كافي را هم نبايد كوچك انگاشت. زمان كافي دو معناي مهم دارد:

اول اين كه براي دوا و درمان وقت كافي وجود داشته باشد، زيرا بسياري از بيماري ها اين قدر ريشه دوانده اند كه ديگر قابل علاج نيستند.

معناي دوم اين است كه به بيمار وقت كافي براي بهبودي داده شدو. سرماخوردگي ساده با درمان و پرهيز و استراحت ، ده تا پانزده روز دورة بيماري دارد. آن وقت چطور مي شود انتظار داشت بيماري رواني كه مثلاً ممكن است در طول سي يا چهل سال زندگي به وجود آمده باشد، با يك ساعت حرف زدن ـ آن هم به صورت دعوا و مرافعه و تهديد ـ حل گردد؟!

همة اين موارد به انضمام مريض مطيع (كسي كه مي خواهد خوب شود و براي بهبودي خود تلاش ميكند) در سلامت يك بيمار نقش دارد. در غير اين صورت و از راه هاي غير معتدل ديگر، فقط يك اتفاق ميتواند موجب بازگشت اوضاع به حالت اول شود.

شما به عنوان فرزند بزرگ خانواده و كسي كه بيشتر از همه در معرض اين فشارها هستيد، رسالتي بس مهم و سنگين داريد.

رسالت شما در دو بُعد كاملاً مجزا شكل مي گيرد:

الف) حفظ روحية خود و تلاشتان جهت پيشرفت روز به روز در مسايل زندگي (اعم از درس و ...).

ب) حفظ روحية تمامي خانواده : مادر، برادر، خواهر و پدر.

ممكن است براي شما اين كار كمي سخت باشد، ولي يقيناً محال نيست. يادتان باشد همواره تلاش براي نجات يك بيمار امري مقدس است و كسي كه به آن اقدام مي كند انساني شريف و والاست. فعلاً تنها كارهايي كه شما مي توانيد انجام دهيد بسيج خانواده براي بهبود اين بيماري است. دستماية شما نيز صبر و عقل و حزم(دورانديشي) است. چنانچه به مشكل جديدي برخورديد يا در ميان همين مشكل نكتة مبهمي برايتان پيش آمد، با مكاتبه يا با تماس تلفني ما را با خبر نماييد. در انتظار نامه هاي بعدي شما هستيم!